jesień znów jesień
zagląda do okien
sunie po świecie
Fryderyk Szopen
jeszcze mu włosy
urosły po śmierci
falują wrzosy
fortepian skwierczy
zgubiłaś mnie Sand
zgubiłaś zgubiłaś
zgubiłaś mnie George
zgubiłaś miła
etiud preludiów
w niebie nikt nie chce
zbyt grzeszne -
za boskie -
chodzi po świecie
zagląda do okien
coraz to cichszy
im bardziej moknie
zanim śnieg spadnie
jak białe klawisze
jesienną słotę
zamienia w muzykę
zgubiłaś mnie Sand
zgubiłaś miła
zgubiłaś mnie George
zgubiłaś zgubiłaś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz